Er is twee hoofdzakelijk het werk principe van de luchtfilter

Onderschepping

De stofdeeltjes in de lucht bewegen zich met de luchtstroom als traagheidsmotie of willekeurige brownbeweging of met één of ander soort gebiedskracht. Wanneer de deeltjes zich in andere voorwerpen bewegen, van der Waals bestaan er krachten tussen de voorwerpen (die molecules en molecules zijn, maken de moleculaire clusters en de krachten tussen de moleculaire clusters de deeltjes zich aan de vezeloppervlakte houden. Het stof dat het filtermiddel ingaat heeft meer kans om met het middel in botsing te komen en zal wordt geplakt wanneer het het middel raakt. Het kleinere stof komt met elkaar in botsing om grotere deeltjes te vormen en te regelen, en de concentratie van stofdeeltjes in de lucht is vrij stabiel. Het langzaam verdwijnen van het binnenland en de muren is om deze reden. Het is verkeerd om vezelfilters zoals zeven te behandelen.

Inertie en verspreiding

Corpusculaire stofbewegingen inertially in de luchtstroom. Wanneer een wanordelijke regeling van vezels wordt ontmoet, wijken de de veranderingenrichting van de luchtstroom, en de deeltjes van de richting van inertie af en raken de vezels en worden verbindend. Groter de deeltjes, gemakkelijker is het te beïnvloeden en beter het effect. Kleine deeltjes onregelmatige brownbewegingen van het stofmerk. Kleiner de deeltjes, heviger de willekeurige beweging, en de meer kans om hindernissen, beter te raken het het filtreren effect. De deeltjes kleiner dan 0,1 microns in lucht voeren hoofdzakelijk brownbeweging uit, en de deeltjes zijn klein, en het het filtreren effect is goed. De deeltjes groter dan 0,3 μm voeren hoofdzakelijk traagheidsmotie, en groter uit het deeltje, hoger de efficiency. De verspreiding en de inertie zijn niet zo duidelijk dat de deeltjes uit aan filter hardst zijn. Wanneer het meten van de prestaties van hoog rendementfilters, specificeren de mensen vaak de waarden van de stofefficiency die het moeilijkst zijn te meten.